Overzicht
Bijna drie miljoen jaar geleden torende de Kilimanjaro op als een van de hoogste toppen van Afrika. Gesmeed tijdens de tumultueuze geboorte van de Rift Valley, barstte zijn vulkanische top uit op het moment dat de oude mens voor het eerst over de vlakten liep.
Het Ngorongoro conserveringsgebied (NCA) beslaat ongeveer 8.300 vierkante kilometer. Het is de mooiste mix van landschappen, wilde dieren, mensen en archeologische vindplaatsen in Afrika. Het is ook een baanbrekend experiment in meervoudig landgebruik. Het concept van meervoudig landgebruik met het oog op natuurbehoud wijkt af van de traditionele benadering waarbij natuurbehoud wordt gezien als volledige afwezigheid van menselijke interventie.
Geologie
In het Ngorongoro conserveringsgebied liggen de belangrijkste breuken ten noorden van het Eyasi-meer en ten oosten van de Manyara- en Natron-meren, waar de negen vulkanen van de Ngorongoro-hooglanden in de afgelopen vier miljoen jaar zijn ontstaan. Daarvan is alleen vulkaan Oldonyo Lengai nog actief. De as en het stof van de uitbarstingen werden door de wind meegevoerd om de vruchtbare bodem van de Serengeti Vlakte te vormen.
Wilde dieren in Ngorongoro
Tegenwoordig herbergt de caldera van Ngorongoro het mooiste wildreservaat op aarde. Het rijke grasland en het permanente water van de krater bodem ondersteunen een inwonende populatie van zo’n 20.000 tot 25.000 grote zoogdieren. Zij worden niet beperkt door de krater wanden, en kunnen vrij vertrekken; maar blijven omdat de omstandigheden gunstig zijn.
Omdat het grootste deel van de krater bodem grasland is, grazen er vooral gnoes, zebra’s, gazellen, buffels, elanden, hartebees en wrattenzwijnen. Het moeras en het bos bieden aanvullende mogelijkheden voor nijlpaarden, enkele van Tanzania’s laatst overgebleven zwarte neushoorns, olifanten met enorme slagtanden, waterbokken, riet-en bush bokken, bavianen en meerkatten.
De steile binnen hellingen bieden een leefgebied voor dikdiks en de zeldzame bergrietbok. Torenhoge euphorbia’s klampen zich vast aan de krater wanden en op de bodem geven bossen met koortsbomen en vijgenbomen schaduw aan een indrukwekkende hoeveelheid wezens. Al deze dieren ondersteunen op hun beurt grote roofdieren als leeuwen en luipaarden, en aaseters als hyena’s en jakhalzen.
Birdlife
Wat je aan vogels kunt zien hangt sterk af van het seizoen van het jaar, want er zijn standvogels en trekvogels. Het hele jaar door zie je gegarandeerd veel vogels, zoals struisvogels, trappen en plevieren. In het natte seizoen delen zij de krater met Europese migranten zoals witte ooievaars, gele kwikstaarten, zwaluwen, etc. De trekvogels passeren van november tot mei, samenvallend met de regenvallen in Afrika en de winter in Eurazië.
Er zijn ook lokale trekvogels zoals flamingo’s, ooievaars en eenden die komen en gaan, afhankelijk van de toestand van het meer en de vijvers. Andere vogels die je kunt zien zijn roodborsttapuit, mierentapuit. In de krater leven augurbuizerds, Verreaux’s adelaar en andere roofvogels.
Klimaat van de Ngorongoro Krater
Ngorongoro safari lodges liggen op de rand van de krater, die 2.235 meter boven de zeespiegel ligt. Het kan hier behoorlijk fris worden, en in de wintermaanden juni tot augustus wordt het ’s nachts erg koud, maar overdag is het warm in de krater.
Droog seizoen
Het weer is meestal droog van juni tot november. Juli is de koudste maand waarin de temperaturen in het hoogland tot onder het vriespunt kunnen dalen.
Regenseizoen
Het kan ieder moment regenen van november tot mei, met de meeste regen in april en mei. De hoeveelheid en het patroon van de regenval varieert en door een droge periode in januari en februari kan het regenseizoen worden opgesplitst in korte en lange regens. De beboste oostelijke hellingen krijgen door hun hoogte veel meer regen dan het droge land in het westen. De regen arriveert in stormachtige buien, meestal ’s middags en ’s nachts, waardoor de lucht wordt gezuiverd en heldere uitzichten ontstaan.
De bodem van de Ngorongoro Krater
Interpretatieve game drives door de smaragdgroene vlakten en bossen van de krater bodem zorgen voor respect onder de bezoekers voor de mensen en het wild van dit wereldwonder.
Een onverharde weg daalt af van de Malanja Depressie op de kraterrand naar de krater bodem. Bovenaan de weg staan Maasai vrouwen en kinderen je toe om hen tegen een kleine vergoeding te fotograferen. De Malanja depressie is grasrijk en open en is een goede plek om typische hoogland antilopen zoals de bergrietbok en de Kirk’s dikdik te spotten, en vogels zoals de opvallende boor buizerd en Schalows tapuit. Het belangrijkste kenmerk van de krater bodem is het Magadi Meer, een ondiep sodameer waar grote zwermen flamingo’s leven. Een groot deel van de krater vloer is open grasland, wat het spotten van dieren relatief gemakkelijk maakt: zwarte neushoorns, leeuwen, hyena’s, gazellen, gnoes en zebra’s worden vaak gezien. De nijlpaarden poel bij het Mandusi moeras is een populaire picknickplaats.